Stel je voor: je bent vijftien jaar en leeft in een township. Je hebt geen idee wie je echte vader is en leeft met je moeder en je stiefvader. Helaas ben je daar niet meer welkom sinds je een christen bent geworden. Je dient namelijk de voorouders niet meer en dat is het ergste wat men zich kan voorstellen. Je stiefvader wil je daarom het huis uit gooien. Elke keer als je naar de kerk gaat en weer thuiskomt, wordt er naar je geschreeuwd. Soms is het zo erg dat je uit het raam naar buiten gaat om naar de kerk te gaan. Je zelfbeeld is laag. Je vindt jezelf lelijk en denkt dat je niks kan…
Of denk nog even verder mee en stel je dit voor: je bent zestien jaar en leeft met familie die je eigenlijk niet wil. Je hebt je hele leven al op talloze plaatsen gewoond. Je moeder heb je nooit gekend, want die overleed toen je geboren was. Je vader zorgt niet voor je. Doordat je op zoveel plekken hebt gewoond en nergens veilig was, ben je misbruikt door verschillende mannen. Je leven is een puinhoop en je hebt nog dagelijks een trauma door al deze gebeurtenissen. Je denkt dat niemand van je houdt en dat niemand je accepteert. Daarom loop je rond met een masker en probeer je maar heel erg op te vallen om in ieder geval van iemand aandacht te krijgen. Ik weet niet of je het jezelf kan voorstellen. Het zijn heftige verhalen. Het lijkt soms bijna iets onwerkelijks, maar deze verhalen zijn de harde waarheid. Twee tieners uit de omgeving van Dundee dragen deze verhalen met zich mee. Het zijn hun verhalen. En zo zijn er nog honderden andere verhalen. Afgelopen week deelden deze twee jonge mensen hun verhaal met mij. Het maakte me klein en zette me aan het denken. Enerzijds brak het mijn hart toen ik hoorde wat ze allemaal mee hebben gemaakt en wat ze nog steeds meemaken. Anderzijds kreeg ik grote bewondering voor hen. Ondanks alle strijd en moeite weten ze één ding: ze willen Jezus volgen! Ja, met vallen en opstaan en nog veel vragen, maar ze hebben de keuze gemaakt om Hem als hun Heer te dienen! Afgelopen week waren ze bij ons op kamp, samen met 14 andere jongeren. Een hele week waren ze op de missie en zagen ze wat we doen op de missie, leerden ze veel over hun relatie met God, gingen ze mee naar kidsclubs en outreaches, luisterden ze naar allerlei teachings over dienen en werken met kinderen en uiteindelijk organiseerden ze, met ons als team als backup, een funday voor kleine kinderen op zaterdag. Wat was dat een feest en wat waren ze kanjers! Ze deden zo hun best! ‘Ik ben ervan overtuigd dat Hij die dit goede werk bij u begonnen is, dit ook zal voltooien tot op de dag van Jezus Christus’ – Filippenzen 1:6 Het komende jaar zullen we met ze meelopen op de weg die ze zullen gaan. Ik ben benieuwd en zie ernaar uit! De uitdagingen en de verleidingen zullen zeker komen en het zal misschien niet makkelijk worden. Maar ik weet één ding: God is een goed werk begonnen in de harten van deze jonge mensen en Hij zal dat ook afmaken. Hij heeft hen zo ontzettend lief en ik bid dat Hij hen helemaal zal helen en opbouwen, zodat ze van grote waarde zullen zijn in Zijn koninkrijk! Bidden jullie mee?
0 Comments
Leave a Reply. |
Archief
July 2022
|