Elf jaar hebben ze erop moeten wachten. Wij zouden misschien allang hebben opgegeven en het niet meer hebben geloofd. Maar mama Maria en baba Eric bleven geduldig en ze geloofden dat het op een dag zou gebeuren. Ze zouden de sleutel krijgen van hun nieuwe huisje. En afgelopen week gebeurde dat. Eindelijk was het huisje klaar. Wat een vreugdevolle dag was dat!

De overheid in Zuid-Afrika heeft een speciaal programma voor mensen die geen huis hebben en die in een ‘informal settlement’ wonen. Voor veel mensen die geen geld hebben is het vaak de enige optie om een hutje te bouwen van golfplaat of modder. Maar officieel hebben deze mensen geen recht om dat te doen. Daarom bouwt de overheid sinds jaren kleine huisjes speciaal voor deze mensen. Helaas gaat dat hele proces traag en duurt het vaak jaren om een huisje te bemachtigen.

Maar voor baba Eric en mama Maria werd hun lange wachten beloond. Ze hebben nu een prachtig huisje van steen. ‘O, verzuchtte baba Eric, nu hoeven we niet meer elke keer als het regent ons huis op te knappen’. Hij was zo blij! Voor veel mensen met een huisje van modder is het de realiteit dat elke keer als het hard regent, de muren instorten of beschadigen. Modder is natuurlijk niet sterk genoeg tijdens de harde regenbuien die we hier soms hebben en zo storten deze hutjes snel in.

Iedereen moest natuurlijk snel komen kijken en we kregen een hele rondleiding. Ze hebben nu stromend water en hopelijk komt de elektriciteit ook snel. Wat een vooruitgang voor ze! We hopen en bidden dat dit huis niet alleen een huis voor hen is, maar dat het ook tot zegen zal zijn voor alle kinderen waar ze zo trouw voor zorgen.

Een dag na het feestje om het huis, was er nog een feestje. Baba Eric werd 70. We besloten die middag een taart langs te brengen en hem te feliciteren. Onderweg in de auto vroegen we onszelf af of hij wel zou weten of het zijn verjaardag was. Veel mensen hier vieren hun verjaardag nauwelijks en in september, toen het mama Maria’s verjaardag was, keek ze ons raar aan toen we op de stoep stonden om haar te feliciteren. Ze was het helemaal vergeten. Deze keer was het echter anders. Toen we binnenkwamen zat baba Eric als een koning op zijn troon achter een tafel met lekker eten en drinken en alle kinderen waren er ook. Ze hadden een hele slinger gemaakt en kwamen allemaal om de verjaardag te vieren. Wat bijzonder! De vreugde werd nog groter toen ze de taart ontdekten die we mee hadden genomen. Dat was een traktatie!

Het was bijzonder om deel uit te maken van deze twee mooie momenten uit baba Eric en mama Maria’s leven. Het is ze zo gegund. Ook in deze moeilijke tijd met alle restricties, gaan ze dapper door om voor alle kinderen te zorgen. Mama Maria kookt nog steeds twee keer per week voor hen en ze heeft nu ook een kleine crèche en past op de kinderen waarvan de ouders niet thuis zijn overdag. De kinderkerk is helaas niet mogelijk op dit moment, omdat we niet met grote groepen samen mogen komen en mama Maria probeert daarnaar te luisteren. Dat is goed al is dat nogal een uitdaging met alle kinderen. Dit echtpaar draagt echt zorg voor de gemeenschap om hen heen. Ze zijn een zegen voor zoveel kinderen!

Danken en bidden jullie mee voor deze twee dappere mensen? Ze zijn lichtjes in de duisternis!

Gods genade. We praten er zo makkelijk over. Iedereen kent het bijbelvers dat zegt dat Gods kracht zichtbaar is in zwakheid en Zijn genade altijd genoeg. Toch is het heel anders om daaruit te leven. We willen graag sterk zijn en het allemaal zelf oplossen.
​
Het zijn onzekere tijden in Melusi, zoals overal op deze wereld. We kunnen maar weinig plannen en elke weer veranderen er weer dingen. Er zijn zeker dingen waar we ons zorgen om maken: ons kleine team en niemand die vanuit Europa kan komen op dit moment en onze ministries die we telkens weer moeten veranderen. Maar we dachten als team ook veel aan dit bekende bijbelvers de laatste maand. Gods genade is genoeg. Hij zorgt voor ons op zoveel manieren!

Een van de dingen waar we erg dankbaar voor waren, was onze tijd met Kerst en Oud en Nieuw. Het zijn altijd moeilijke dagen voor de dakloze en verslaafde mannen die we opvangen. Veel van hen hebben geen goede herinneringen aan feestdagen in het verleden. Sommigen weten niet eens meer wanneer de laatste keer was dat ze Kerst nuchter hebben gevierd. Ook hebben veel geen contact meer met hun families en is er veel pijn en gebrokenheid. We proberen altijd extra aandacht aan hen te besteden deze dagen. We konden zien hoeveel ze het waardeerden dat we samen tijd doorbrachten, lekker aten en zelfs een klein cadeautje gaven: een t-shirt met een woord van hoop erop. We hopen en bidden dat ze deze dagen niet snel zullen vergeten en dat deze woorden op de t-shirts zullen spreken in hun levens.

Daarnaast zagen we in grote en kleine dingen dat God voorziet. In de week voor kerst geven we de mannen en vrouwen die in onze tuin werken altijd een groter voedselpakket en wat extra voor de feestdagen. Op dit moment zijn er rond de tachtig mensen die bij ons werken. Meestal krijgen we donaties en is het niet zo heel erg moeilijk om deze pakketten samen te stellen. Maar dit jaar was er niet veel. Zelfs tot op de laatste dag wisten we niet goed wat we in de pakketten moesten stoppen. Tot die laatste morgen. De zuivelfabriek belde dat er een grote donatie was voor ons. We reden op en neer met de auto om het op te halen en aan het einde van de middag was de hele koelcel vol met eten dat we uit konden delen. God wist precies wat er nodig hadden.

Omdat we de groep mensen die in de tuin werken uitgebreid hebben, was er nog wat mogelijk. Sinds een poosje hebben we een tweedehands tractor. Dat maakt het mogelijk om onze tuin uit te breiden. Onze grote groententuin is een enorme zegen en voedt heel erg veel mensen. Daar zijn we zo dankbaar voor! Deze weken geloof je soms je ogen niet als je kijkt naar alles wat er geoogst wordt. Ook dat is een geschenk van God! Maar door de tractor konden we een stuk land waar altijd alleen gras groeide ploegen en zo kunnen we nu nog meer groenten planten. Ook dat is Gods genade.

Genoeg om voor te danken en het maakt ons stil als we dit allemaal zien. Jazeker, er zijn grote uitdagingen en veel onzekerheden. Zeker nu deze pandemie maar voort lijkt te duren en we geen plannen kunnen maken voor de toekomst. De situatie rondom de visa is nog altijd enorm onzeker en ons team is klein. Maar we weten dat Gods genade genoeg is voor elke nieuwe dag en dat is het vertrouwen waarmee we het nieuwe jaar ingaan!