Gogo Ida

Ze is een oude mevrouw van in de tachtig. Ze zorgde voor een lange tijd voor meer dan tien kleinkinderen. Ondertussen zijn het er niet zoveel meer, maar een aantal woont nog steeds bij haar. Ze is zo goed als blind door de staar. Ze is meerdere malen naar het ziekenhuis gegaan, maar de lijst met wachtenden is lang. Ook is het niet goed geregeld in het ziekenhuis, want het wachten alleen maar langer maakt. Samen met de kinderen woont ze in een oud huisje en veel inkomen hebben ze niet. Er is geen stromend water en elektriciteit.

Ik heb het over gogo Ida. Gogo betekent oma in Zulu. Elke donderdagmiddag bezoeken we haar. In het begin vond ik het altijd moeilijk om met haar te communiceren, maar het gaat steeds beter. Gogo spreekt Afrikaans, dat heeft ze geleerd op de boerderij waar ze vroeger werkte. Omdat Afrikaans zoveel op Nederlands lijkt kan ik ook wel wat spreken. Met haar Afrikaans gemixt met Zulu en het mijne gemixt met Nederlands komen we meestal een heel eind en kunnen we samen lachen en grapjes maken, maar ook over serieuze dingen praten. Ik ben van deze gogo gaan houden.

Samen hebben we hele conversaties. Het is bijzonder om te merken wat er in deze oma omgaat. Ze heeft veel meegemaakt. De oudere kleinkinderen zorgden lange tijd voor veel onrust. Ze gebruikten drugs en stalen van alles van oma. Ook maakten ze het huis onveilig en zaten ze geregeld in de gevangenis. Gogo stond machteloos. Gelukkig is het op dit moment wat rustiger. Een van de grootste onruststokers is vermoord afgelopen jaar in een gevecht om drugs. Dat is natuurlijk heel erg, maar het zorgt nu wel voor meer rust. Ook zijn er anderen verhuisd.

Haar blindheid baart gogo grote zorgen. Het maakt het moeilijker en moeilijker voor haar om zich te bewegen en zelf dingen te doen zoals koken en naar de kerk te komen. Ze vindt het lastig om daarmee om te gaan. Het beperkt haar enorm. Afgelopen jaren had ze vaak last van haar maag en we hebben er vaak voor gebeden. God heeft dat toen echt genezen. Dat was een wonder! Nu vroeg ze me de afgelopen weken waarom God haar ogen niet geneest, want daar hebben we ook voor gebeden. Reële vragen! Ik kan het me zo voorstellen dat ze ze heeft. Wat moet je dan zeggen? Ik zou het haar ook zo gunnen dat de blindheid weg zou gaan.

Deze oma is een voorbeeld voor mij! Lang niet altijd hebben we echt door wat ze denkt en waar ze staat in haar geloof. Toch gaat ze zo dapper door met het zorgen voor haar kleinkinderen en komt ze regelmatig naar de kerk. Ik geniet van deze kleine bezoekjes en van de grapjes die we samen kunnen maken. Ik heb bewondering voor haar doorzettingsvermogen en moed. Deze vrouw heeft zoveel meegemaakt en toch heeft ze niet opgegeven. Bidden jullie mee voor haar dat God heel dichtbij haar zal zijn op haar hoge leeftijd en haar kracht zal geven voor het leven van elke dag?