December in Zuid-Afrika

‘Geanne, ze hebben gisteren mijn buurvrouw vermoord. Gewoon voor haar huis. Iedereen kon het zien!’ Met die woorden kwam mama Nomusa de keuken binnen op een morgen van deze maand. Het gruwelijke verhaal schokte me. Hoe kan je zoiets doen? Hoe kan je zomaar iemand vermoorden waar iedereen bij staat te kijken? Het is de realiteit in Zuid-Afrika en helaas in deze maand een beetje extra.

Veel mensen krijgen een klein beetje extra geld deze maand. Helaas wordt dat geld vaak niet gebruikt om een kerstboom van te kopen of wat eten voor de familie. Het wordt gebruikt voor alcohol en drugs. Dat leidt tot deze situaties. Veel geweld en talloze verkeersongelukken, vaak met dodelijke afloop. Wat voor veel mensen in de wereld een feestmaand is, is voor onze mensen in de townships een maand vol angst en het gevoel dat je nooit weet wat er morgen staat te gebeuren. Genieten van kerst en een speciale tijd met familie is er helaas niet bij.

Het blijft niet bij de townships. De mannen die we opvangen vinden dit ook een moeilijke maand. Voor velen van hen is het een confrontatie met alles wat ze verloren hebben door hun verslaving. De meesten hebben geen of heel weinig contact met hun familie, laat staan dat ze daar met kerst naartoe kunnen. Ze zijn vaak humeurig en je kan zien dat ze niet lekker in hun vel zitten. Op de missie proberen we extra activiteiten te organiseren en betrekken we ze bij onze viering van kerst. Om ze het gevoel te geven dat ze niet helemaal alleen zijn.

Toch is het ook een maand om aan elkaar te laten zien dat we om elkaar geven. Met een team dat voornamelijk bestaat uit Europeanen en Australiërs missen we natuurlijk allemaal onze familie en de gezelligheid van deze maand. Maar dat biedt ook kansen om juist aan elkaar te laten zien dat we hier ook familie zijn! Zo vierden we afgelopen week Sinterklaas met twee Nederlanders en een heel aantal Duitsers en iemand uit Australië. Dat was enorm gezellig en het was gaaf om te zien hoe we deze Nederlandse traditie hier ook kunnen vieren met heuse gedichten en surprises! Iedereen had enorm zijn best gedaan en dat deed me goed. Daarnaast hadden we een zondag die we met het team spendeerden en samen aten we ontzettend lekker, zwommen we, deden we spelletjes en hielden een dankzeggingmoment. Er waren zoveel zegeningen die we konden tellen!! Zo zullen we ook kerstavond vieren met de Duitsers van ons team en hun tradities, eerste kerstdag met een Zuid-Afrikaanse braai (BBQ) en gaan we nog dagjes weg als team en met onze mannen.

Samen vieren we deze maand. Het zet me weer stil bij de zegen van leven in community. Het is zo bijzonder dat ik hier ook een familie heb! Zo voelt het echt! Deze maand besef ik dat weer een beetje meer. Ook al zijn er op dit moment teamleden die ik enorm mis omdat ze het afgelopen jaar zijn vertrokken en zijn mijn Nederlandse vrienden Daniel en Elske in Nederland, ik weet dat er hier mensen zijn die van me houden en om me geven en ik om hen. Samen vieren we deze dagen en kunnen in die zin een lichtje voor elkaar en onze mannen zijn.

Bidden jullie mee voor onze mannen in deze tijd? Bid dat ze mogen weten dat we om ze geven en ons best doen om hen ook een fijne tijd te bezorgen. Bid dat ze in het midden van alle moeiten en problemen in hun leven Jezus zullen vinden. Bid ook mee voor Zuid-Afrika als land en alle mensen in de townships. Bid dat God heel sterk aanwezig zal zijn en dat Zijn licht de duisternis zal laten wijken. Speciaal in deze maand!