No longer a slave to fear

‘Kun je voor me bidden tot mijn moeder zodat ze me beschermt en helpt?’ Ik keek haar aan: ‘Je moeder is overleden toch?’ ‘Ja’, zei ze. Oef, dit had ik niet verwacht en ik had nog nooit zo’n vraag gehad. Eén van onze tieners die nog maar kortgeleden betrokken is geraakt bij de kerk en de Bijbelstudie, stelde me deze vraag. Ik moest natuurlijk antwoorden. ‘Nee, zei ik, dat kan ik niet…’

Veel mensen hier in Zuid-Afrika geloven in hun voorouders, de zogenaamde amadlozi. In werkelijkheid zijn dat gewoon hun overleden opa’s, oma’s, vaders, moeders of welke familieleden dan ook die overleden zijn. Deze voorouders moeten ze vereren en tevreden stellen. Als ze dat niet doen, roepen ze een vloek uit over hun leven. Ook geloven ze dat hun voorouders hen kunnen helpen in bepaalde gevallen. Dat verklaarde natuurlijk de vraag van dit meisje. Het geloof in deze voorouders zit heel diep in de Zulucultuur. In allerlei gevallen worden speciale ceremonies georganiseerd en worden er geiten of koeien geslacht om antwoorden te krijgen van deze voorouders en ook om hen tevreden te stellen. Vooral met grote gebeurtenissen, zoals bruiloften en begrafenissen, spelen deze rituelen een grote rol in de levens van de mensen hier. Maar ook tussendoor worden er regelmatig ceremonies gehouden. Mensen zitten helemaal vast in deze verering. Het is een cultuur van angst. Bang zijn ze dat ze ziek zullen worden of dat er iets mis zal gaan in hun familie als ze hun plicht niet doen. Veel Zulu’s geloven wel in God, maar aanbidden de voorouders naast Hem. Ze zien het als cultuur en snappen niet waarom ze er afstand van zouden moeten doen. Tegelijkertijd hebben ze niet door hoe erg ze gebonden zijn en hoe sterk ze in de duisternis worden getrokken door deze gebruiken. In elke buurt is er wel een traditionele genezer die in staat is om met de voorouders te praten. Deze zogenaamde sangoma’s moeten een hele lange training doen en staan daarna in hoog aanzien bij de mensen. Als er problemen zijn, kunnen ze daar naartoe. Deze sangoma’s hebben ook echt macht. De duisternis is krachtig.

I am no longer a slave to fear, I am a child of God

Maar God is sterker! Dat weten we zeker. Gelukkig zijn er prachtige getuigenissen van mensen die uit de greep van deze voorouders verlost zijn. Zo ook die vrijdag toen dat meisje mij de vraag stelde. Eén van onze andere tieners was heel direct op dat moment en zei: ‘Dat kan niet hoor! We kunnen alleen tot Jezus bidden! Hij alleen is de waarheid…’ Wauw! Wat een getuigenis. Zo kregen we een heel gesprek en kon ik uitleggen dat alleen Jezus de Weg, de Waarheid en het Leven is. 

​Een ander voorbeeld gebeurde een week daarvoor. Drie van onze tieners werden door hun familie gedwongen om mee te doen met één van deze vooroudervereringen. Ze weigerden. Terwijl hun hele familie tegen hen was, getuigden ze openlijk van hun geloof in Jezus en dat ze alleen tot Hem zouden bidden. Ondanks dat één van hen zelfs mishandeld wordt door zijn familie, blijven deze jongens staan voor hun geloof in Jezus. Wat gaaf!

I am surrounded by songs of deliverance
​
Elke keer als we op outreach gaan en de mensen thuis bezoeken, worden we er weer mee geconfronteerd. Vaak is het moeilijk om de mensen echt te bereiken, want dit geloof zit erg diep. Toch gaan we door! Elke keer weer getuigen dat alleen Jezus de Waarheid is. We hopen en bidden dat nog veel meer mensen omringd zullen gaan worden door liederen van bevrijding en dat ze zullen gaan ervaren dat ze niet langer meer een slaaf zijn van deze verering en duisternis, een slaaf van angst, maar dat ze een kind van de allerhoogste God zijn! Bidden jullie mee?