Graag wil ik jullie voorstellen aan mama Thembi! Elke maandagmorgen werkt ze in mijn huis. In een morgen gaat ze door het hele huis en alles is weer blinkend schoon aan het eind! Iets waar ik heel dankbaar voor ben en zij ook! Van het geld dat ze verdient kan ze haar familie onderhouden en ik hoef in het weekend niet mijn huis schoon te maken. Graag wil ik jullie een stukje verder meenemen in mama Thembi’s leven, omdat het zo’n voorbeeld is van de problemen en de issues die we elke dag weer tegenkomen hier in Zuid-Afrika.
Mama Thembi leeft samen met haar dochter en haar zwaar gehandicapte kleindochter in een klein RDP house in de township. Een RDP house is een huisje dat de overheid heeft gebouwd. Mensen die echt geen mogelijkheden hebben om een eigen huis te kopen, huren of bouwen, kunnen aanspraak maken op zo’n huis. Naast de drie morgens die mama Thembi op de missie heeft draagt ze de zorg voor het huishouden en bovenal voor haar kleindochter. Deze kleine meid heeft in alles zorg nodig, kan niet zitten, niet praten en is niet zindelijk. Mama Thembi neemt dat helemaal op haar. Mogelijkheden voor behandeling zijn er bijna niet en als ze er al zijn is er geen geld voor. Wonder boven wonder probeert mama Thembi’s dochter in de middagen haar middelbare school af te ronden. Dat zie je niet vaak. Veel meiden stoppen met school als ze zwanger worden. Naast de zorg voor haar dochter en kleindochter heeft mama Thembi er nog een zorg bij. Ze heeft twee zonen van haar broer bij haar in huis wonen. Toen deze jongens klein waren, overleden hun vader en hun moeder. Dus nam mama Thembi hen in huis. Iets wat hier heel normaal is. Veel ouders overlijden vroeg en oma’s en tantes blijven achter om voor de kinderen te zorgen. Nu zijn deze jongens echter volwassen, maar ze zijn geen hulp voor mama Thembi. Ze doen de hele dag niets, zijn verslaafd aan drugs en drank, hebben hun school niet afgerond en zijn dat ook niet van plan nog te doen. Mama Thembi staat machteloos tegen twee van zulke mannen. Een oplossing is niet makkelijk. Ze eruit zetten zou kunnen, maar ze zijn te gewelddadig en bedreigen haar. Dus wat doe je dan? Ten slotte is mama Thembi heel wantrouwig en bang voor de mensen om haar heen. Haar zelfbeeld is enorm laag en ze denkt dat mensen haar niet vertrouwen. Waardoor dat precies komt weet ik niet. Wel is de Zulucultuur een cultuur waar de gemeenschap alles is en mensen weten vaak heel erg veel van elkaar. Alles draait om leven in gemeenschap en privacy is niet een term die vaak gebruikt wordt. Terwijl er aan de andere kant enorm veel geroddeld wordt, er gigantische problemen zijn binnen families en mensen elkaar niet vertrouwen. Elke week komen wij in de townships en ontmoeten we mensen met dezelfde verhalen als mama Thembi. Ik betrap me erop dat het soms ‘gewoon’ wordt, maar aan de andere kant komt het toch ook telkens weer binnen. Het breekt mijn hart als ik goed nadenk over mama Thembi’s verhaal. Het bepaalt me weer bij hoe dik de duisternis is hier en hoe enorm slecht en kwaad de wereld is. Aan de andere kant weet ik dat Gods licht sterker is en daarom blijven we gaan en bezoeken we mensen. Wij staan aan de kant van de overwinning! De duivel kan proberen wat hij wil, maar hij heeft niet het laatste woord. Bidden jullie mee dat het licht van Jezus ook gaat schijnen in mama Thembi’s hart en in de harten van veel meer mensen die we elke week zien in de township?
0 Comments
Ze stonden al te wachten toen de bus door de townships kwam. Een groep dronken mannen die ook wel een lift wilden. Natuurlijk kon dat niet en toen ze vervolgens de meiden die uit de bus kwamen wilden betasten, sprong een van de vrouwen in het midden. ‘Dat doen we niet zo!’ De situatie escaleerde, want de mannen trokken een mes en bedreigden haar kleine zoontje.
Een straat verder was een grote vechtpartij en de politie was nauwelijks in staat om dat in bedwang te houden. De hele situatie bezorgde me kippenvel. Mijn hart brak bij het idee dat de tieners en kinderen waarmee we werken daar wonen en dit elke dag zien. Zoveel kwaad en onrecht. Wat een schril contrast tussen licht en duister. De bus waar ik over schreef was de bus die wij gebruikten tijdens onze jeugdconferentie en dit gebeurde allemaal toen we de jongeren thuis brachten. Drie dagen lang hadden we ruim 300 jongeren op de missie. Samen zongen en dansten we voor God, luisterden we naar verhalen en preken, hadden we veel plezier bij het spelletjes doen, organiseerden we een heuse talentenshow en aten we lunch. Het was een feest!! Bijzonder was het om te zien hoe Gods liefde echt harten aanraakte en er jongeren waren die hun leven aan Jezus gaven. Een van de meiden bleef na een van de sessies zitten en ik sprak met haar. Ze vertelde me haar levensverhaal en toen ineens zei ze: ‘Maar ik wil nu Jezus volgen!’ Ik heb met haar gebeden en ik kon de vreugde op haar gezicht zien. Wat een wonder! Het was ook zo gaaf om samen muziek te maken en al die jongeren vol overgave te zien zingen: ‘How great is our God!’. Het was geweldig om te zien hoe ze genoten van het eten en de spelletjes. Het thema was ‘Your Kingdom come’ en we zagen hoe Zijn Koninkrijk inderdaad in harten binnenkwam. Harten veranderden en anderen werden gesterkt in hun geloof. Met name bij onze discipelen konden we zien dat hun geloof groeide door deze drie dagen. Wauw! Tegelijkertijd zette de situatie waarmee ik dit verhaal begon me stil. Het kwaad is zo sterk. Er gebeuren zoveel nare dingen op nog geen kilometer afstand. Ik besefte weer zo erg dat mensen hier in zo’n dikke duisternis leven. Mijn eerste gedachte was dat ik al die meiden wel hier wilde laten logeren. Op een veilige plek zonder dronken mannen. Maar natuurlijk kan ik geen honderd meiden in mijn slaapkamer hebben. Toen begon God te spreken. Zijn licht is sterker dan het duister. Zijn liefde overwint alles. En hoe erg het ook lijkt: His Kingdom come. Het zal komen en Hij zal alles nieuw maken, maar het komt ook nu al in onze harten. Het gebeurde tijdens de drie dagen conferentie. Harten werden gewonnen door Zijn liefde! Daarom gaan we door. ‘Father, we pray: Your Kingdom come and Your will be done!’ Benieuwd naar meer? Kijk dan even dit filmpje voor een korte impressie van onze conferentie! En er zijn op de conferentie ook mooie plaatjes geschoten. Bekijk hier enkele foto's die gemaakt zijn! |
Archief
July 2022
|