uJesu uyamangalisa

‘uJesu uyamangalisa, uJesu uyamangalisa…’ Jesus is amazing, Jesus is surprising. Met een glimlach die niet te beschrijven groot en vol van vreugde was, begon mama Namusa te zingen en ze hield niet na een paar regels weer op. Ze bleef maar zingen. De glimlach op haar gezicht werd alleen maar groter. Waarom was ze zo blij? Ze had zojuist een bijbel gekregen. Even daarvoor was ik haar kleine hutje binnengelopen met het geschenk dat haar leven had veranderd en haar hoop had gegeven in de diepste wanhoop.

Een paar maanden hiervoor was mama Namusa’s leven nog een grote puinhoop en zat ze diep in de put. Zij was een sangoma, een traditionele genezer. Haar leven besteedde ze aan het contact houden met de voorouders en allerlei duistere praktijken. In het begin van het jaar verdronk een klein kind bij haar kleine hutje. De mensen uit de gemeenschap waren furieus en gaven haar de schuld. Zij had immers contact met de geesten en de kracht om mensen te vervloeken. Mama Namusa was radeloos. Wat kon ze doen? Hoe kon ze zich hier ooit uitredden?

Juist op dat moment kwamen we met haar in contact. We begonnen haar elke woensdag te bezoeken en samen te bidden. Langzamerhand drongen er kleine straaltjes licht door in haar duisternis. Ze begon te begrijpen dat er een uitweg was en dat er een God was van licht die heel erg veel van haar hield. Op een woensdagmiddag stond alles klaar in haar hutje voor weer een bijbelstudie. Ditmaal had ze alles netjes gemaakt en lag er een wit kleed op het bed en op de gammele stoel die ze had. Die woensdag wilde ze schoon schip maken en ze gaf haar leven aan Jezus.

​Vanaf dat moment kon mama Namusa niet anders meer dan getuigen van haar Heer die haar de vrijheid had gegeven. De woensdag erna hadden we gasten en we wilden hen wat laten delen tijdens de bijbelstudie. Maar mama Namusa gaf hen de gelegenheid niet eens. Ze was zo vol van de vrijheid die Jezus haar gegeven had, dat ze alleen maar daar over kon praten.

Haar bevrijde leven draagt vrucht. Elke woensdag komt er nu een groepje vrouwen in haar huis en ze zitten al te wachten als we komen om bijbelstudie te doen. Samen lezen we de bijbel, bidden we, aanbidden we God en denken we na over wat God wil zeggen. Meer vrouwen hebben hun leven aan Jezus gegeven. God is aan het werk. De duivel is er ook als de kippen bij. We hebben samen heftige momenten gehad. Momenten waarop vrouwen uitten dat ze bezeten waren of er toch nog geesten in hun waren die helemaal niks van God moesten hebben. Dat waren rare momenten. Tegelijkertijd ook hele mooie. Als de naam van Jezus wordt genoemd, heeft de duivel geen andere keus dan weggaan. God is Overwinnaar. Zijn licht is sterker dan het duister!

Een paar weken geleden vroegen de vrouwen me om een bijbel. Die wilden ze ook zelf hebben. Ze wilden meer weten van die God die hen bevrijd heeft! Dus de week erna had ik de bijbels meegenomen. Niet wetend dat die bijbels zo ontzettend veel vreugde zouden brengen. De vreugde die ik zag, bracht tranen in mijn ogen, maar werkte ook aanstekelijk. Ik begon zachtjes mee te zingen: ‘uJesu uyamangalisa, uJesu uyamangalisa…’