Burden for the lost​

De laatste weken spreken we er vaak over op Melusi: ‘Do we really have a burden for the lost?’ ‘Hebben we het diepe verlangen om verloren mensen tot Jezus te brengen?’ Goede vraag. Zeker als we vooruitkijken naar de jeugdconferentie die we over een aantal weken gaan organiseren. Het is ontzettend veel voorbereidingswerk en er zijn een heleboel dingen die we nog moeten regelen. Het gevaar ligt snel op de loer dat je maar blijft werken en werken, er een gaaf feest van wilt maken en dat je uit het oog verliest waar het echt om draait. Juist door deze conferentie willen we zo graag dat jongeren Jezus gaan ontmoeten en dat ze zullen zien waar het om draait in ons leven. Verloren jonge mensen bij Jezus brengen. Het besef drong bij mij heel diep door toen we aan het einde van vorige maand een jongenskamp hadden. Ongeveer veertig jongens van tussen de 15 en 19 jaar oud hadden een gaaf weekend op Melusi. 

Ze genoten van het voetballen, waterspelletjes,  de gesprekken, het auto’s maken van ijzerdraad en natuurlijk het lekkere eten. Maar in deze jongens ontdekte ik ook een diep verlangen om de zin van hun leven te ontdekken en ten diepste naar God.
​
Na één van de teachings zaten we in kleine groepjes na te praten. We vroegen hen aan het einde of er nog vragen waren. Onze tijd in groepjes werd toen ineens met een uur verlengd. De vragen bleven maar komen. Van hoe God de aarde had gemaakt en hoe Hij dat allemaal toch kon tot waarom en sinds wanneer we een geweten hebben en van of God alle zonden kan vergeven tot hoe je met meiden om moet gaan. Ze wilden alles weten. Ze hadden echt honger naar de waarheid, honger naar God! Tegelijkertijd waren ze ontzettend open en eerlijk. Het was een heel bijzonder gesprek…

Het zette me stil. Deze jongens hunkeren naar bevestiging, naar waarheden, naar zekerheid in hun leven. Ten diepste, zonder dat ze het misschien door hebben, naar God. Een aantal van hen gaf ook echt hun leven aan Jezus. Zo geraakt waren ze door de boodschap die we hun brachten dat weekend.

Dat hopen en bidden we ook voor de jeugdconferentie. De afgelopen weken werden we als team bepaald bij de enorme duisternis die hier rondwaart. Kinderen en tieners zijn, soms zonder het te weten, bezeten en eigendom van de duivel. Er zijn offers voor hen gebracht tot de voorouders, er zijn allerlei duistere rituelen uitgevoerd over hun leven en soms doen ze ook zelf volop mee aan deze praktijken. Er is zoveel duisternis. Maar juist door de duisternis gaat bij ons het verlangen leven om ze het licht te laten zien en hen te vertellen dat ze als vrije mensen kunnen leven. Niet meer gebonden aan deze duistere dingen. Jezus te verkondigen! Hij alleen kan mensen vrijzetten! Zijn Naam laat de duistere machten beven.

Dat kunnen we niet zelf. Paulus zegt dat we de strijd niet tegen vlees en bloed hebben, maar tegen de duistere machten in de lucht. Hoe kunnen we daartegen vechten? Het lijkt zo groot. God weet dat we het niet zelf kunnen. Daarom heeft Hij ons Zijn wapenrusting en de kracht van Zijn Geest gegeven. En het belangrijkste wapen? Gebed!

‘Zoek uw kracht in de Heer, in de kracht van Zijn macht. Trek de wapenrusting van God aan om stand te kunnen houden tegen de listen van de duivel. Onze strijd is niet gericht tegen mensen maar tegen hemelse vorsten, de heersers en machthebbers van de duisternis, tegen kwade geesten in de hemelsferen…’ – Efeze 6:11-12

Bidden jullie mee voor de vrijheid van deze tieners? Bidden jullie mee dat mensen echt vrijgezet zullen worden en dat de duivel geen macht meer over hen heeft? Bidden jullie mee dat Gods Geest krachtig zal werken tijdens de conferentie? Dat alleen kan mensen veranderen.

‘Laat u bij het bidden leiden door de Geest, iedere keer dat u bidt; blijf waakzaam en bidt voortdurend voor alle heiligen’- Efeze 6:18